جایگاه دولت در پیشگیری از یک جنایت

سرویس: ایران و جهانکد خبر: 300006|12:03 - 1396/04/24
نسخه چاپی
جایگاه دولت در پیشگیری از یک جنایت
فکر می کنم که هنوز سلامت و بهداشت روانی در جامعه ما به خصوص در میان دولتمردان جایگاه خودش را پیدا نکرده است چون به درستی توجهی به حوزه سلامت روان نمی شود.

به گزارشامروله،  علی حسینی/ دوست ندارم در مورد موضوعات تلخ بنویسم اما گاهی انسان مجبور می شود. حادثه تلخی که برای دختری معصوم در پارس آباد اردبیل افتاده چند روزی است که مدام فکرم را به خود مشغول کرده. چرا این اتفاق باید برای او بیافتد و قربانی یک جنایت شود؟

معمولا در این گونه حوادث خیلی ها شروع به نوشتن می کنند، از مشکلات می نویسند و گاهی مسایل بی ربط را به موضوع ربط می دهند. گاهی هم موضوع را محلی برای تسویه حساب های سیاسی می کنند. اما به نظرم قانون حرف آخر را می زند. مراجع انتظامی و قضایی قطعا بهترین تصمیم را برای برخورد با قاتل خواهند گرفت.

ولی من به عنوان کسی که دغدغه جامعه ام را دارم وظیفه دارم نقد کنم. باید نقد کنم تا جلوی حوادث احتمالی که ممکن است برای هر دختر معصوم دیگری بیافتد، گرفته شود. به نظرم مهم ترین عامل این حادثه به بحث مهم سلامت روان در جامعه برمی گردد. آن فرد قاتل که توانسته جان دختری معصوم را آنگونه بگیرد، نمی تواند سلامت روانی داشته باشد. البته این بحث سلامت روانی صرفا یک بحث روانشناختی است و بحث حقوقی و قضایی نیست چون نگاه حقوقی به موضوع فقط بر عهده مقام های محترم قضایی است. 

با این تفاصیل، بحث نداشتن سلامت روانی فرد قاتل به وضوح با نوع جنایت انجام شده، نمایان است. در اینجا نقد جدی مطرح می شود که دولت برای افزایش سلامت روانی جامعه چه کرده تا جلوی این چنین حوادثی گرفته شود؟

فکر می کنم که هنوز سلامت و بهداشت روانی در جامعه ما به خصوص در میان دولتمردان جایگاه خودش را پیدا نکرده است چون به درستی توجهی به حوزه سلامت روان نمی شود. به نظرم اگر خواهان جامعه ای سالم و به دور از خشونت و جنایت هستیم باید اولویت اصلی ما سلامت و بهداشت روان باشد. باید متولیان سلامت روان تقویت شوند و نگاه حمایتی دولتمردان به صورت عادلانه میان متولیان سلامت فیزیکی(پزشکان) و متولیان سلامت روان(روانشناسان و روانپزشکان) تقسیم شود.

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد