به گزارشامروله، سردار حسین همدانی از فرماندهان دوران دفاع مقدس در بخشی از خاطرات خود به روایتی از عملیات فتحالمبیندر ۲ فروردین ماه ۱۳۶۱ پرداخته است کهخبرگزاری مهرخاطرات منتشر نشده وی را در سالگرد این عملیات مهم منتشر میکند.
مشروح خاطرات سردار حسین همدانی را در زیر میخوانید:
بعد از سازماندهی تیپ ۲۷ محمد رسول الله (ص)برای انجام عملیات فتحالمبین شناساییها انجام شد. در زمان شناسایی مطلع شدیم که یک چوپان از اهالی روستاهای منطقه دشتعباس وبلتابنام کریم رحیم دلیری که ۱۰ الی ۱۵ سالی کارش چوپانی است، خیلی خوب منطقه را میشناسد، بندهازطرفحاج احمد مأموریت یافتم این برادر را پیدا کنم، با فرمانده سپاه اندیمشک برادر احمدی تماس گرفتیم و رفتیم، ایشان چند نفر مأمور کرد که محل او را بیابند، بالاخره در روستایی پیدایش کردیم و از او به عنوانبلدچیاستفاده کردیم.
واقعاً هم همینطور بود همه شیارهای منطقه و مسیرها را بلد بود. شناساییها انجام شد و مقدمات کار فراهم گردید، لشکر ۲۱ حمزه و سرهنگ شاهینراد فرمانده تیپ دوم لشکر و بقیه فرماندهان تیپها و گردانهای ارتش و سپاه برگزیده شدند و قرار شد تیپ ۲۷ محمد رسولالله (ص)با تیپ دوم لشکر ۲۱ حمزه و تیپ ۵۸ذوالفقارکهفرماندهاش سرهنگ علی یاری بودمشترکاًعمل کنند، یعنی یک تیپ سپاه با دو تیپ ارتش که گردانهایش ادغام شد.
تیپ دوم ۲۱۵ چهار گردان داشت و تیپ ۵۸ ذوالفقار ۵ گرداندرحالیکه ما ۹ گردان داشتیم، یک گردان هم مستقل عمل کرد که بعداً اضافه شده بود. حاج همت فرمانده محورشارویهشد و بنده فرمانده محوربلتا، محمود شهبازی فرمانده تپهچشمه و محسنوزواییفرمانده علیگرهزد شد.
برادروزواییبا سه گردان ادغامی ارتش و سپاه به سوی علیگرهزد رفت و تا صبح بیشازنودقبضه توپ دشمن را گرفتند و عقبه دشمن کاملاً بسته شد و مراحل بعدش هم تا امامزاده عباس رفتند و دشمن پاتک سنگینی انجام داد و یک درگیری سخت و پرمشقت شروع شد و تعدادی از برادرهای ما هم شهید شدند و حتی بعضی از بچهها در امامزاده اسیر شدند، وقتی که ما در همان روز مجدداً به امامزاده عباس حمله کردیم، تعدادی از اسیرهای ما را که گرفته بودند،درحالعقبنشینی اسرا کنار جاده تنگه ابوغریب زندهزیرتانکگذاشته و از رویشان عبور کرده بودند، که آنها نیز به حالت کتابی به زمین چسبیده بودند حتی سرهایشان تخت شده بود و در مرحله دوم هم تیپ ۲۷ به ارتفاعاتتینهو تنگه ابوغریب حمله کرد و تا آخرین مرحله عملیات فتحالمبینتیپ ۲۷ بدون اینکه یک نقطه ضعف داشته باشد، تمام اهدافش را تصرف کرد و با توجه به مدیریتی که حاج احمد متوسلیان داشت و مجموعه فرماندهی که جمع شده بودند، مادرتیپ۲۷ در عملیات فتحالمبینو الی بیتالمقدسازحاجاحمد، محمود شهبازی، حاج همت، رضا چراغی، عباس کریمی، دستواره، حاجیپور،وزوایی، قهرمانی،قجهای، حبیب مظاهری، بابایی و رنجبران یک مجموعه از فرماندهان قوی بودند که هر کدام از آنها فرمانده یک لشکر بودند، لذا عملیات فتحالمبین را با موفقیت پشتسرگذاشتیم.
در آغاز عملیات فتحالمبین تیپ ۲۷ یک تیپ بینوا بود، بدون امکاناتوتجهیزاتودرپایانعملیات فتحالمبینیک تیپ پرازتجهیزاتو امکانات زرهی و توپخانهای بود و انبارهایش پر از اسلحه، مهمات، دوربین دیددرشببود، ما قبلازعملیاتفتحالمبین یک دوربین دیددرشبنداشتیم و هر کاری کردیم آخرش هم به ما ندادوحتیبیسیمتا رده گردان هم نداشتیم و از ارتش قرض گرفتیم.درعوضپس از عملیات دهها دوربین دیددرشبو بیسیم راه دور داشتیم تیپ ۲۷ در پادگان دوکوهه انبارهایش پر از تجهیزات، امکانات، غنایم، خودرو، ماشین و وسایلی بود به نحوی که دیگر در عملیات الی بیتالمقدس هیچ مشکلاتی نبود چرا که صاحب همه امکانات بودیم.
نتایج عملیات فتحالمبین
عملیات فتحالمبین منطقه وسیعی را آزاد کرد، غنایم زیادی رابدستآورد، البته در فتحالمبین بخشی از یگانهای ما با کمبود مواجه بودند، به خصوص یگانهای سپاه که خودجوش از بین مردم بودند و بیشتر پشتیبانیشان نیز از طرف مردم بود در آن موقع سپاه حتی قادر به تأمین تسلیحات یگانها نبود، یکی از دستاوردهای عملیات فتحالمبین تجهیز یگانها بود و حتی بعضی امکانات برای توسعه یگانهای جدید هم فراهم شد، جدا از اسرایی که در عملیات داشتیم، خود این عملیات نشاندهنده یک عملیات بزرگ بود، همانطور که امام فرمودند «فتحالفتوح» صورت گرفته است وفتحالمبینیشد که امام بر بازوان رزمندگان بوسه زد.
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد