خدمتی از جنس عشق

«پ» مثل «پاسدار»

سرویس: ایران و جهانکد خبر: 310885|14:09 - 1399/01/09
نسخه چاپی
«پ» مثل «پاسدار»
نام پاسدار الفبای امنیت را برای همه ما تداعی می‌کند و این فرزندان مولود مبارک انقلاب با عشقی وصف‌نشدنی به مردم خدمت می‌کنند.

به گزارشامروله، عجب حکایت غریبی دارد این لباس سبز برای آنهایی که آگاهانه انتخابش کردند، شجاعانه با آن می‌جنگند، غریبانه زندگی می‌کنند و مظلومانه شهید می‌شوند.

آنهایی یک روز لباسشان خونی بوده و یک روز گِلی و پیر جماران آرزویشان این بود که یکی از همین‌ جنگنده‌های خدمتگزار باشند که گفتند «ای کاش من هم یک پاسدار بودم...»

با همان لباس رزم اما کمی متفاوت تر این روزها به مردم خدمت می کنند؛ نورچشمی های انقلاب را می گویم، همان‌ها که همیشه همه جا در صف اول خدمت هستند.

ا



پاسدارانی که فرزندان مولود مبارک انقلابند و خمینی کبیر از آنها خواست همیشه خود را خدمتگزار مردم بدانند...

به راستی که چه خوب توصیه های پیر جماران را آویزه گوششان کرده اند و الحق که خادم خوبی برای ملت بوده اند و خدماتشان هم قابل کتمان نیست.

می دانی اصلا جنس خدمت برای پاسداران فرقی نمی کند، می خواهد سیل باشد و کاشانه ها بر آب یا زلزله و آوارهای بر جا مانده یا حتی بیماری همه گیری که زندگی ها را مختل کرده؛ آنها همیشه همه جا حاضر بوده اند.

روستاهای دورافتاده آن گوشه های نقشه استان کرمانشاه که در زلزله ویرانگر سال 96 صددرصد تخریب شدند خدمات این فرزندان مخلص را خیلی خوب به یاد دارند.

ا



آن روزها که تمام بیا و برو و کارناوال های مسئولان به شهرها بود و کسی دل به طی راه های صعب‌العبور برای سر زدن به آنها نمی داد، این پاسداران خادم بودند که با تمام تجهیزات و کمک هایشان به کمکشان شتافتند و روزهای سخت را با طاق زدن آوارهای زلزله زده و نشاندن لبخند امید بر لبان مردمان نجیب گذراندند.

دعای خیر مردم مناطق زلزله زده را ره توشه کردند و بعد از اتمام بازسازی آخرین واحدها به کار و خدمت اصلی شان بازگشتند.

هنوز خستگی آن روزهای سخت را به در نکرده بودند که سیل شد و آب خانه و کاشانه ها را با خود برد، آنها اما به دل آب خروشان زدند تا جان و مال مردم را نجات دهند.

ا

 

تصویر زیبای آن زنجیره انسانی در روستای چمبطان که برای نجات اهالی روستا در دل سیل خروشان بستند هنوز از ذهن‌هایمان پاک نشده که چه مردانه ایستادند و تا آخرین نفر روستا را نجات دادند.

و یک روزی هم مثل امروز که بیماری گریبان مردم را گرفته به هر طریق ممکن برای کم کردن شر بلا از سر ملت هر کاری لازم باشد می کنند.

همه سپاه را یک نیروی نظامی می دانند، اما بر عکس این تصور آنها بر عهدشان خوب مانده اند و واژه خدمتگزار را به خوبی معنی کردند و خواسته امام راحل را تمام و کمال انجام دادند.

سپاه دردش درد مردم است؛ پاسدار که باشی جانت را می‌دهی برای امنیت وطن، برای آرامش اهالی این مرز و بوم و برای نجات مردمش در گوشه گوشه جغرافیایش دلت می تپد.

پاسدار شریک غم ها و شادی های این مردم است و هر جا که احساس خطر کند، جانش را در طبق اخلاص می گذارد و از مردم، از کیان پرمهر ایران و از ولایت و حرم آل الله صیانت می‌کند و آرامش و امنیت را برای مردمان این دیار قهرمان پرور هدیه می‌کند.

وقتی الگویشان امام حسین (ع) باشد آزادگی و آزادمردیشان باید هم شهره خاص و عام شده و عزیز در دیده مردم می‌شوند، کما اینکه شده اند...

سروقامتان سبزپوشی که عزت، شرف و آبروی این نظام و این کشور و این ملت شده‌اند و مردم غیرتمند ایران اسلامی به داشتن فرزندان رشید و مدافعان راستین ولایت و اهل بیت می بالند و افتخار می کنند.

خداقوت فرزندان رشید مولود مبارک انقلاب و روزتان مبارک

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد