پایگاه خبری تحلیلی امروله06:33 - 1394/10/29
مهجوریت آثار تاریخی در سرپل ذهاب؛

7 هزار سال قدمت خاک می خورد/ زخم چرکین فراموشی بر پیکر یادگار پادشاه لولوبی ها

شهرستان سرپل ذهاب با قدمتی هفت هزارساله همواره در گذر تاریخ مأمن مردمانی بوده که با الهام از طبیعت بکر آن، در این سرزمین سکنا گزیده اند اما موهبتهای چند هزارساله آن به دست فراموشی سپرده شده است.

به گزارشامروله، به نقل از بازی دراز، بر اساس بررسی‌های باستان‌شناسی به عمل آمده، شهرستان سرپل ذهاب دارای سابقه سکونت در دوران نوسنگی یعنی هفت‌ هزار سال قبل میلاد است و قدمت آن، بنا بر مطالعه آثار باستانی و کتیبه‌های موجود از قبیل کتیبه و سنگ‌نوشته آنوبانی نی پادشاه لولوبی‌ها که بر سینه رشته کوه همیشه استوار زاگرس حک شده  قابل دستیابی و استخراج است.

 

حدوداً سی و دو اثر باستانی در این شهرستان از دوره‌های مختلف وجود دارد و هر کدام شاهد این مدعاست که سرپل ذهاب قدمتی بسیار دیرین دارد.از جمله آثار تاریخی شهرستان سرپل ذهاب می توان به نقش برجسته كتيبه  دار میانکل، دكان داوود، مرد مادی درحال نيايش، كتيبه اشكانی، زيچ منيژه در ابتدای دشت قلعه شاهين، قلعه منيژه، زيجگه سراب، تپه سراب ذهاب، نهر والاش، تاق گرا و نقش پادشان لولوبی اشاره کرد.

 

اما آنچه که قلب مردمان دیرین این دیار کهن را به درد می آورد، فراموش شدن قدمت آثار باستانی و شناسنامه شهرشان بوده که مورد بی مهری مسئولین قرار گرفته است.

 

 

 

 

مردمی که آثار باستانی شهر خود را نمی شناسند

 

به سراغ یکی از شهروندان سرپل ذهابی رفتیم و از او درباره اثر تاریخی زیج منیژه پرسیدیم. این شهروند با اشاره به اینکه 30 سال ساکن سرپل ذهاب بوده از مکان این اثر تاریخی اظهار بی اطلاعی کرد و گفت: تا کنون نام این منطقه را نشنیده ام.

 

شهروند دیگری در پاسخ به خبرنگار ما تنها نام 3 اثر تاریخی شهر خود را می دانست.

 

براستی چرا باید آثاری که نماد پیدایش زیستگاه های مردمی در این سرزمین هستند به دست فراموشی سپرده شود و گرد بی مهری بر تار و پود آنها بنشیند.

 

به همین منظور به سراغ رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان سرپل ذهاب رفتیم تا علت این بی توجهی ها و عدم شناساندن آثار تاریخی و گردشگری شهرستان را جویا شویم.

 

مظفرغلامی در گفتگو با خبرنگار بازی دراز اظهار داشت: وجود آثار تاریخی و باستانی در هر نقطه ای باعث رونق صنعت گردشگری و به تبع آن ایجاد وضعیت مناسب اشتغال و بالارفتن سطح فرهنگی آن منطقه خواهد شد.

 

 

وی افزود: آثار تاریخی شهرستان سرپل ذهاب بی نظیر بوده و می توان گفت اولین شهرستان در سطح استان هم از نظر آثار باستانی و هم از نظر طبیعت چهار فصل آن است.

 

غلامی ضمن تأکید بر لزوم سرمایه گذاری دراین زمینه گفت: متأسفانه علیرغم تلاشهای چند ساله سازمان میراث فرهنگی برای اختصاص اعتبار مناسب به منظور  بازسازی و تجهیز مناطق باستانی  تاکنون از سوی مسئولین این امر محقق نشده است.

 

وی با اعلام اینکه منطقه پاطاق یکی از قطب های مهم گردشگری در شهرستان است، گفت: با توجه به وجود سراب ماراو، زیج منیژه و امامزاده عباس در منطقه پاطاق و طبیعت بکر و دست نیافتنی این منطقه، اقدام به نصب تابلوهای راهنما جهت شناساندن مکانهای تفریحی و تاریخی درمناطق مذکور کردیم اما متأسفانه چندی نگذشت که تابلوها به سرقت رفتند.

 

 

غلامی در ادامه از صبحت هایی یک گردشگر آلمانی که هر ساله همراه یک گروه دیگر برای بازدید از کتیبه آنوبانی نی می آیند، گفت: این گردشگر آلمانی که البته به زبان فارسی هم مسلط است در سفر خود به این شهرستان، از بومیان سراغ کتیبه آنوبانی نی را گرفت اما همه اظهار بی اطلاعی کردند و این خود نشان دهنده فقر فرهنگی ما در شناسایی نقاط باستانی منطقه و سرزمینمان است.

 

وی همچنین اظهار داشت: برای شناساندن آثار باستانی سرپل ذهاب و نیز بهسازی و مرمت آن با مسئولین محلی و استانی مکاتبات فراوانی صورت گرفته است اما کماکان این آثار تاریخی و باستانی منطقه مورد کم لطفی مسئولین قرار گرفته است.

 

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان سرپل ذهاب با اشاره به قرار گرفتن مدرسه در محل کتیبه آنوبانی نی، تصریح کرد: آماده سازی و تعیین محدوده آثار باستانی برای بازدید عموم و حتی قراردادن جایگاه مخصوص برای مراجعه بازدیدکنندگان و همچنین ثبت یک سایت با نام آثار باستانی، یکی ازمهمترین اهداف و دغدغه های این سازمان است.

 

 

 

غلامی تهیه بسته های فرهنگی را یکی از راهکارهای مهم جهت شناساندن آثار تاریخی و گردشگری منطقه دانست و خاطر نشان کرد: مانورهای تبلیغاتی در هر نقطه ای دنیا بزرگترین عامل موفقیت در جهت معرفی کالا، خدمات و آثار تاریخی و گردشگری به حساب می آید، حال آنکه ما با وجود طبیعیت 4 فصل منطقه و نقاط بکر و دست نخورده و آثاری که شناسنامه تمدن و فرهنگ مردم سرزمینمان می باشد، از آن غافل شده ایم.