پایگاه خبری تحلیلی امروله11:51 - 1399/06/01

نگاهی به تاریخ عزاداری در کرمانشاه/ از سینه زنی در مناطق عشایر نشین تا نمادهای عاشورایی در خیابان های شهر

یک مورخ و پژوهشگر کرمانشاهی گفت: کرمانشاهیان و مناطق عشایرنشین در گذشته تا به امروز با رسوم خاصی برای شهیدان کربلا عزاداری می کردند.

به گزارشامروله، 

اردشیر کشاورز در گفتگو باشبکه اطلاع رسانی مرصاد اظهار داشت: بسیاری از مسایل مربوط به واقعه عاشورا تا قرن چهارم هجری قمری یعنی زمان حکومت آل بویه و دیلمیان که مذهب شیعی داشتند از جور حکام خلفای اموی، مروانی و عباسی مسکوت مانده بود اما از قرن ۴ هجری قمری در زمان حاکمیت آل بویه تاریخ نگاران با استفاده از آنچه به عنوان مواریث فرهنگی شهادت امام حسین(ع ) به جا مانده بود، نسبت به بازنگری قیام امام حسین(ع ) اقدام کردند.

این مورخ  و پژوهشگر کرمانشاهی افزود: بر اساس آنچه که به واسطه میراث مکتوب تاریخ خوانده ایم و در حال حاضر به آن عمل می‌شود هر زمان حاکمیت جور به حکومت می پرداخت سعی می کرد ماه محرم را از آن تلالوهای خاص و جلوه‌های الهی با غبار فراموشی از اذهان بزداید اما حضرت حق به مخلوق خلف خود به ویژه اولیا، اوصیا و انبیا عنایت دارد و قیام امام حسین(ع ) در تاریخ ماندگار ماند تا جایی که امروز و در گذشته هم می بینیم.

کشاورز بیان داشت: اگرچه امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا که مخلوق خداوند را به عذاب آورده ممکن است عزاداری ها به سبک گذشته صورت نگیرد که البته امیدواریم تنها امسال شاهد این ویروس باشیم.

در مناطق عشایر نشین سینه زنی رواج داشت

این مورخ کرمانشاهی تصریح کرد: در قرون گذشته شیعیان مراسم تاسوعا و عاشورا و ماه محرم و صفر را به شیوه های خاصی برگزار می کردند به ویژه در مناطق عشایرنشین بر اساس میراثی که از گذشتگان باقیمانده دسته‌های سینه‌زنی و کمتر زنجیرزن عزاداری می کردند.

کشاورز با بیان اینکه در منطقه کرمانشاه برای عزاداری ایام محرم کتل می ساختند، گفت: بر اساس سنت به جا مانده کتل از گیسوان بریده شده زنانی که در فقدان جوانان خود مویشان را می بریدند و با الیاف رنگارنگ آن را می سرشتند و بر روی البسه افراد جوان فوت شده قرار می‌دادند، ساخته می شود به نماد ذوالجناح یعنی اسب به صورت کتل آراسته می کردند و دسته ها به همراه طبل، دهل، ساز و سنج حرکت می کردند.

اقامه نماز ظهر در مصلی شهر 

وی عنوان کرد: در کرمانشاه دسته های سینه زنی در تکایا، حسینیه‌ها و مساجد تجمع می‌کردند و در روز عاشورا به صورتی حرکت می کردند که برای اقامه نماز ظهر در مصلی شهر حضور می یابند.

این جامعه شناس کرمانشاهی خاطرنشان کرد: در نزدیکی مصلی یا آرامستان با هم خیز برمی‌داشتند و حالت دویدن نوحه" آتش زدن در خیمه ها فریاد یا محمدا" را سر می‌دادند و و شور و جذبه خاصی از این نوحه های حزن انگیز که در مراسم شهادت امام حسین (ع) به وسیله نوحه سرایان سروده می شد، سر می‌دادند.

نمادهای عاشورایی درخیابان های کرمانشاه

وی افزود: عزاداران در خیابان اشک تلخ(برزه دماغ)، محله سابق آبشوران، بستر خشک نهر مهدی خانی، حسینیه معاون الرعایا و تکیه معاون الملک جمع می‌شدند و به سبک واقعه جانگداز روز عاشورا نمادهایی می ساختند.

کشاورز خاطرنشان کرد: جهانگردانی که در ایران با این حرکات مهیج و اعجاب آفرین مواجه می‌شدند تعبیرهای ناصحیح دیگری برداشت می کردند و شاخه ها و برگ هایی که با حقیقت فرسنگ ها راه فاصله داشت و از این حرکت های نمایشی حزن انگیز نوحه سرایی پرده‌هایی می‌ بافتند که با واقعیت بسیار فاصله داشت.

وی بیان داشت: تا امروز قیام امام حسین(ع ) بر همان طریق که مولایمان برای دین خود قیام کرد پابرجا و جاری است و امیدواریم در تداوم زمان بهتر و بیشتر بدون پیرایش و آرایش ساختگی و مصنوعی آنچه که از باطن انسانهای علاقه مند و دوستدار امام حسین(ع ) درمی آید صورت گیرد.