آسیب های مادران خود کم بین را بدانید

دکتر کریم افشار نیا در گفتگو باامروله، عنوان کرد : یکی از رایج ترین روابط پاتولوژیک، رابطه مادر خود کم بین با دختر خود است. مادری که از زن بودن خود متنفر بوده و در قبال آن احساس حقارت می کند . چنین مادرانی هنگامی که صاحب نوزاد دختری می شود، ناخودآگاه او را با پیامهای طرد شدگی بمباران کرده و به او این پیغام را می دهد که تو بدی، چون یک زنی.

وی ادامهداد : مادری که جنسیت خود را دوست ندارد، از همان ابتدا در نوزاد دختر خود احساس گناه ایجاد می کند. دخترانی که در چنین بافتی بزرگ می شوند ممکن است دو حالت پیدا کنند: آنها یا هویت جنسی خود را می پذیرند یا نمی پذیرند.

دکتر افشار نیا خاطر نشان کرد : اگر دختر هویت جنسی خود را بعنوان یک زن بپذیرد ، به واسطه خودپنداره معیوب و متزلزلش، همواره احساس شرم و گناه را با خود به یدک می کشد. انتظار می رود این دختر به فردی تبدیل شود با ویژگیهای مازوخیسم(آزار خواه). او ناخودآگاه تن به روابطی می دهد که به تنبیه و تحقیرش بیانجامد  گویی باید کفاره جنسیت خود را بدهد.آنها زنان منفعل، مطیع  و زیردست و تحقیر شده ای هستند  که حتی رفتارسادیستیک(آزاردهندگی) را‌ به مردان مقابل خود القا می کنند.این زنها در بسیاری از موارد سردمزاج بوده و انگیزه ای برای رشد و فعالیت اجتماعی ندارند.

این روانشناس خاطر نشان کرد : حالت دوم این است این دختران هویت جنسی خود را نپذیرفته و آن را طرد می کنند معمولا در چنین حالتی دختر با پدر خود همانندسازی کرده و خصوصیات مردانه در آنها بارزتر می گردد (مردصفت می شوند).

افشار نیا تشریح کرد : این زنان ممکن است نقشهای اجتماعی موثری را بپذیرند، اما فاقد ویژگیهای زنانه می شوند. آنها سردمزاج بوده و هرگونه ویژگی زنانه را در خود سرکوب کرده و واپس می رانند.

این روانشناس در پایان گفت : رابطه آنها با مردان بیشتر تبدیل به رقابت جویی و جنگ قدرت می گردد. آنها از همجنسان خود که ویژگیهای زنانه خود را بروز می دهند، متنفر شده و آنها را تحقیر می کنند. جالب اینجاست که در مواردی این نفرت از زن، با مکانیزم دفاعی واکنش سازی به صورت حمایت از زنان در قالب فیمینیسم افراطی نمود پیدا می کند.