دانشجو صحنه ای قهرمان مسابقات

سرویس: شهرستانکد خبر: 314933|23:26 - 1400/10/06
نسخه چاپی
دانشجو صحنه ای قهرمان مسابقات
امیر حسام مرادی اهل شهرستان صحنه در مسابقات آسیایی کیوکوشین کاراته موفق به کسب مدال برنز و به عنوان بازیکن نمونه اخلاق نیز برگزیده شده 

به گزارش امروله ،دانشجو معلم صحنه ای قهرمان مسابقات ?آسیایی کاراته شد و برای شرکت در مسابقات جهانی به تیم ملی کاراته جمهوری اسلامی ایران دعوت شد. ?به گزارش شبکه اطلاع رسانی امروله،  امیر حسام مرادی اهل شهرستان صحنه در مسابقات آسیایی کیوکوشین کاراته موفق به کسب مدال برنز و به عنوان بازیکن نمونه اخلاق نیز برگزیده شده و همچنین به اردوی تیم ملی کاراته جمهوری اسلامی ایران برای شرکت در مسابقات جهانی کیوکوشین دعوت شده است. ?ورزشکار ملی پوش صحنه ای در مصاحبه اختصاصی با پایگاه خبری امروله عنوان کرد: ?لطفاً خودتان را معرفی نمایید: بنده امیرحسام مرادی متولد1380در شهرستان صحنه، دانشجو معلم در دانشگاه فرهنگیان استان کرمانشاه هستم. پدرم کارمند بازنشسته و در یک خانواده نسبتأ متوسط ورزش را شروع کردم. مدت12سال است که این ورزش را شروع کرده ام و به مدت 8سال است که به صورت حرفه ای در سبک کیوکوشین تمرینات خود را ادامه می دهم. ?افتخارات و مدال هایی که در کیوکوشین کاراته(سبک های آزاد کاراته) کسب کردید:‏ ، تا کنون ده ها دوره قهرمان مسابقات بین المللی استان و غرب کشور شده ام 6دوره قهرمان مسابقات کشور 4دوره قهرمان مسابقات بین المللی 2دوره قهرمان مسابقات اورآسیایی 2دوره مسابقات خاورمیانه 1دوره قهرمان مسابقات آسیایی شده ام. در طی این سال ها تعدادی از مدال هایم را به حرم امام رضا(ع)و حرم امام حسین و حضرت ابوالفضل هدیه کرده ام و اکنون کمربند مشکی دان2کیوکوشین کاراته را دارا هستم. ?چه کسی را مشوق خودتان میدانید؟ امیر حسام مرادی قهرمان صحنه ای در رابطه با انگیزه هایش برای ورود به این رشته ورزشی گفت : خانواده ام یکی از بزرگ ترین مشوق های من برای ورود به این رشته بوده اند و همواره مرا از لحاظ روحی و روانی حمایت کرده اند می توان گفت که شاید اگر حمایت های آن ها در این مدت نبود هیچگاه نمی توانستم تا این سطح پیشرفت کنم البته نباید از زحمات دایی گرانقدرم حاج امین گجری،دکتر علیرضا شهرستانی (رئیس دفتر حضرت آیت الله علما)،استاد زحمتکشم آقای جواد حسینی،جناب سروان صفر جعفری و ورزشکار نمونه شهرستان صحنه برادر گرانقدرم امیرحسین آلائی غافل شد ، این بزرگواران در طول دوران ورزشیم  آموزش های لازم را برای ورود به عرصه ی رقابت به من داده اند و همواره قدردان زحمات آنان هستم. ?چگونه انگیزه قهرمانی در شما ایجاد شد؟ سال2010مسابقات ذبیح الله پورشیب را از تلویزیون دیدم و اونجا بود که تصمیم گرفتم قهرمان آسیا بشم. الان20سال دارم و میدانم راه سخت و پر پیچ و خمی را پیش رو دارم اما انگیزه لازم برای پشت سرگذاشتن هر سختی در این راه برای رسیدن به هدفم را دارم. ?آیا زمانی که وارد این رشته شدید به قهرمانی آسیا فکر می کردید؟  بله. از همان روزهای اولی که وارد این رشته شدم به قهرمانی آسیا و دیگر افتخارات فکر می کردم.  ?آیا شکست ها باعث نامیدی شما شده؟ برای رسیدن به موفقیت انسان بارها شکست می خورد اما مهم اینکه به تلاشش ادامه بده و پشتکار داشته باشه عقب نشینی نکنه. ایستادن روی قله های قهرمانی و زمزمه سرود ملی و اشک شوق بسیار لذت بخش و غرور آفرین است که ارزش سال ها تلاش را دارد. بعد از تحمل سختی ها نه تنها فرد در رشته ورزشی قهرمان می شود بلکه به فردی با کفایت برای زندگی و انسان بودن تبدیل شد.ورود به دانشگاه فرهنگیان کادر دانشگاه و اساتید بسیار ورزش دوست هستن و بسیار از موفقیت های ورزشی دانشجوها استقبال می کنن و در درس کمک می کنن .من دوستان خوبی از رشته های دیگه پیدا کردم و الگوی خودم قرار دادم. ?چه اهدافی برای آینده ورزشی تان دارید؟ قطعا همه ورزشکاران در ورزش دوست دارند که ثمره تلاش و نتیجه زحماتشون را ببینند و قطعا من هم تلاش می کنم برای به دست آوردن بهترین ها. همیشه هدفم این بوده که بهترین خودم باشم و پرچم مقدس کشورم را بالا ببرم و افتخاری برای ایران و ایرانی باشم. ?به عنوان قهرمان نمونه و افتخار آفرین در آسیا چه حسی دارید؟ هر افتخاری کسب می شود برای ورزش ایران و به ویژه رشته کاراته ایران و ورزشکار ایران خواهد بود که واقعا بالا رفتن پرچم کشورمان باعث افتخار و غرور هر ورزشکار است به ویژه برای یک کاراته کار ایرانی که سختی ها و ممارست های زیادی را باید پشت سر بگذاره تا به نتیجه برسه و قطعا برای من هم باعث افتخاره و حس مثبت میشه. ?چند ساعت در روز تمرین می کنید و برای اینکه به تمریناتتون برسید و افتخار جهانی کسب کنید از چه چیزهایی گذشتید؟

۸ ساعت در روز تمرینات تخصصی کاراته و ۲ ساعت در روز بدنسازی و هوازی کار می کنم و دقیقا ۱۰ ساعت در روز به تمرینات می پردازم.به دست آوردن هر چیزی بهایی دارد و داشتن یک زندگی ورزشی فقط مشمول هزینه نیست و من به شخصه زمان هایی که در بیرون از کشور هستم و در کنار خانواده نیستم،این دوری از خانواده، بهای زیادی است که من در این راه دادم. جدای از این و همه خستگی ها، گذشتن از همه تفریحات و پرداختن به یک زندگی معمولی مواردی هست که یک ورزشکار از آن می گذرد. ?برای موفقیت به چه کی توسل می کنید؟‏ در راه ورزش و زندگی همیشه به خدا توکل کردم همه ی سعی و تلاشم بر این بوده که ‏همیشه از خدا کمک بخواهم می دانم که اگر از خدا نخواهم هر چه سعی و تلاش کنم ‏بیهوده است و همیشه مد نظرم این بوده که خودم را به خدا بسپارم و موقع کسب مدال این ‏من نیستم که مدال می گیرم ، این همان کسی است که به من نیرو داده ، در طی این چند ‏سال توکلم به خدا بوده و همیشه از حضرت مهدی (عج) و حضرت فاطمه و ائمه کمک می ‏خواهم.‏ ?ورزش چقدر زندگی شما را معطوف به خود کرده است ؟‏ همه زندگی ما معطوف به ورزش شده ، وقتی برای مسابقات آماده می شویم ، خانواده ‏رو خیلی کمتر می بینیم ، خیلی سخت‌‎ ‎است ولی میدانیم کسی که به عضویت تیم ملی در ‏می آید ، دیگر برای خودش نیست عضو جامعه ای است که خدمت میکند و باید ملت ‏خودش را در نظر بگیرد . ما هر چه داریم از لطف خدا و مردم است بعد از مسابقات چه ‏شکست خوردیم و چه پیروز شدیم مردم همراه ما بودند . برای شکست ما رو دلداری می ‏دهند و با ما گریه می کنند و ناراحت می شوند و برای پیروزی هم با ما شادند. با دیدن این ‏صحنه ها همه ی لحظات زندگی ما معطوف ورزش می شود . بهر حال کسی که مسابقه ‏دارد برنامه هایش به دلخواه نیست ، حتی برای مسابقات دوره قبل من دو سه هفته فقط ‏آب می خوردم و با چند خرما سپری کردم برای اینکه وزنم برگردد و این ها سختی های ‏کار است، به خصوص اینکه از خانواده هم برای رسیدن به هدف باید با ما حرکت کنند، ‏موقع مسابقه ما استرس داریم ، خانواده خیلی بیشتر و لحظه شروع مسابقه دیگه ما فقط به ‏مسابقه فکر می کنیم در حالیکه آنها در حال تماشای مسابقه هستند و استرسشون دو برابر ‏می شه .‏ ?در زندگی خصوصی تان از چه چیزی لذت می برید و با چی مخالفید؟‏ با غرور مخالفم و همه دیدند سعی می کنم خودم را مردمی جلوه بدهم و با مردم باشم و ‏هیچ وقت سعی نکردم از اصلیتم دوری کنم ، همیشه توکلم به خدا بوده و هرچی دارم از ‏خدا می دانم و این غرور با خدا بودن را در درون خودم واقعاً دوست دارم ولی از هر غرور ‏دیگری به دورم و مخالفم .‏ همیشه معتقد هستم که عزت دست خداست. ?آقای مرادی محبوبیت دایمی یه ورزشکار از نظرشما به چه چیزی بستگی دارد ؟‏ مردم داری خیلی مهم است ، تنها چیزی که برای ورزشکار خیلی مهم است ایمان است ‏و اون چیزی که دارد را از لطف خدا بداند و به خدا تکیه کند. اگر به خدا توکل کند و ‏محبوبیتش را از خدا بداند ، از غرور هم بدور می شود و این خیلی اهمیت دارد.‏ ?صحبت خاصی برای کسایی که به شما و ورزش قهرمانی دارند ، ندارید؟ ـ در هر زمینه ای چه ورزش و چه علم و تجارت و.... به نظر من این شعار « خواستن ، ‏توانستن است » مصداق دارد و می تواند سر لوحه ی تمام کارها بشود هر چیزی که آدم ‏بخواهد می تواند به آن دست پیدا کند. ‏ در آخر هم از همین جا دست تک تک کسایی که برایم زحمت کشیدند می بوسم . واقعاً ‏زحمت کشیدند و از هر امکاناتی که موجود بود سنگ تمام گذاشتند. ?کلام آخر: آینده کشور قرار است با دستان ما دانشجویان و قهرمانان ساخته شود و چه بهتر تا ما می توانیم خودمان را برای فردایی بهتر و آسودگی ملتمان آماده کنیم.