به گزارش امروله ،وحیدموحدی در یادداشتی نوشت : دوره نوجوانی دوره گذار از کودکی به بزرگسالی است و نوجوان دراین دوره تغییرات زیستی، اجتماعی،عاطفی و شناختی را تجربه می کند .
این تغییرات برای نوجوان فشارها و تنش هایی را به وجود می آورد ونوجوان راه حل رفع تنش وفشارهای ناشی از مراحل رشد دوره نوجوانی را در استقلال از والدین ، جستجوی منابع حمایت عاطفی در خارج، از خانه، به دست آوردن تایید گروه همسالان و ... می یابد.
تغییرات خلق و خو یکی از ویژگیهای روانشناختی نوجوانان است. آنها دچار تلاطم‌های اخلاقی و روحی میشوند و دراین باره مقصر نیستند. ممکن است پرخاشگری، لجبازی یا رفتارهایی از این دست در آنها مشاهده کنیم. این‌ها همه کنشهای ناشی از تغییرات روانشناختی نوجوانان می‌باشد. اما مهم واکنش والدین است. والدین آگاه تصمیم گرفته‌اند تحت هر شرایطی از نوجوان خود حمایت کنند. حتی اگر فرزند آنها بدترین رفتارها را از خود نشان داد هرگز او را تنها نمی‌گذارند. با این نگرش توصیه می‌کنیم نه تنها او را تنها نگذارید بلکه در مقابل او نیز قرار نگیرید.تقابل با نوجوانی که در معرض تغییرات جسمی قرار گرفته، کار منصفانه‌ای نیست. کنارش باشید، صبوری کنید و حتی‌المقدور با او کنار بیایید.
هیجانات مثبت و منفی نیز در این بین خود را نشان می‌دهند. از جمله ویژگیهای دوران نوجوانی همین هیجانات است. برخی از این هیجانات واقعا هیجان هستند و برخی از آنها نه! به این معنا که نوجوان گاهی دوست دارد مثل دوستانش باشد، اما تنها نشان می‌دهد که هیجان دارد. در هر صورت باید مراقب بود این هیجان سرکوب نشود. چه واقعی باشد؛ چه صوری.
تا می‌توانید نسبت به این هیجانات، واکنش مثبت داشته باشید. او خواهان واکنش خوب و مناسب شما به این هیجانات است. بی‌تفاوت نباشید. سوال کنید و نشان بدهید که هیجان او برای شما مهم است. اگر هیجان مثبت است، شما هم کمی به وجد بیایید و اگر هیجان منفی است؛ او را درک کنید و نشان بدهید که از این بابت شما هم ناراحت هستید. البته هیچ یک از این موارد نباید تصنعی باشند. بلکه باید به دنبال پیدا کردن اشتراکات، با نوجوان خود باشید.
نوجوانان، با فشارهای درونی و بیرونی مواجه هستند. باید این را به خوبی درک کنیم. از همان تغییراتی هورمونی آستانه بلوغ تا فضای اجتماعی خاصی که برای او وجود دارد. او دچار مسائل هویتی و فلسفی هم شده است. همه‌ی این‌ها او را تحت فشار قرار می‌دهند. ویژگی نوجوان در این دوره بروز نشانه‌هایی است که ممکن است به افسردگی تعبیر بشوند. اما مشکل فقط این نیست!
ممکن است واقعا پای افسردگی درمیان نباشد اما رفتارها، شبیه یک نوجوان افسرده باشد. اگر بخواهیم به طور خلاصه توضیح بدهیم باید گفت: از ویژگیهای روانشناختی نوجوان ، بروز نشانه‌هایی از افسردگی است که گاهی فقط یک نشانه هستند و نه چیز بیشتری. مثلا عطسه کردن، هم نشانه‌ی آنفولانزاست و هم نشانه‌ی آلرژی. پس هرکسی عطسه کرد الزاما آنفولانزا ندارد. بنابراین هر نوجوانی که نشانه‌های افسردگی داشت، افسردگی ندارد. این مسئله کار را خیلی سخت می‌کند.
اگر نشانه‌های افسردگی را در نوجوان خود دیدیم، زود قضاوت نکنیم و زود نگران نشویم. بلکه به مراجعه به مشاور، سعی کنیم به تشخیص درست برسیم. اما آن را جدی بگیریم.
تعریف هویت مستقل، از ویژگی های نوجوان است. او می‌خواهد با خانواده، فامیل و جامعه تفاوت داشته باشد. البته منظورمان، شکاف عمیق نیست. این تفاوت در نگرش، در رفتارها، پوشش، نوع صحبت کردن و سبک زندگی خودش را نشان می‌دهد. هویت مستقلی که او برای خود ساخته، منجر به این رفتارهای متفاوت میشود. او با رفتارهای متفاوت می‌خواهد نشان بدهد، که هویت مستقل خودش را دارد.
او می‌خواهد نشان بدهد که جور دیگری فکر می‌کند. می‌خواهد بگوید که جهان‌بینی‌اش را خودش ساخته و متاثر از کسی نیست. بنابراین در تلاش است تا محیط پیرامونش را جور دیگری بسازد.
ممکن است این مسئله برای والدین نگران کننده باشد. برخی از آنها وارد یک تقابل جدی با نوجوان خود میشوند تا حتی المقدور، فاصله‌ها را کم کنند. و برخی ممکن است به طور کامل نوجوان خود را رها کنند. آنها به اسم خانواده دموکرات، کوچکترین واکنشی نسبت به این موضوع ندارند.
اما والدین آگاه، دارای چارچوبهای مشخص خانوادگی هستند. اگر نوجوان آنها از این چارچوبها خارج شود، با تدبیر سعی می‌کنند مسئله را حل کنند. یا اینکه آسیبها را به حداقل برسانند. آنها نه بی‌تفاوت هستند و نه مقابله کننده. آنها ضمن حق دادن به نوجوان خود، فضا را مدیریت می‌کند.